Ali Fuat Karaöz Edebiyat Günlüğü

    Hatay-Erzin'de doğdu. İlkokulu Erzin'de bitirdi, daha sonra  okumak istemedi. Babası sepette yumurta, incik, boncuk satarak geçimlerini kıt kanaat sağlıyordu. Ailedeki bütün çocuklar gibi erken yaşta çalışmaya başladı. Devrimci düşüncelerle ilk gençlik yıllarında tanıştı, mücadeleye Devrimci  Yol örgütlülüğünde katıldı. 12 Eylül 1980 Faşist Askeri Darbesinden hemen sonra tutuklandı, işkencelerde asla taviz vermedi. Serbest bırakılınca askere gitti. Zonguldak Ereğli'de askerliğini yaparken gözaltına alındı. Yirmi üç gün süren gözaltında işkenceyle katledildi. Erzin ilçesinde toprağa  verildi.     Bir zamanlar Erzin'e taşınmış, çok fakir, kalabalık bir Kürt ailesinin çocuğudur. Okula gitmekten yana pek hevesli değildir ama anlatılanları can kulağıyla dinler, bilgiye susamışlığı hemen fark edilir. Kıt kanat geçinen ailesine katkıda bulunmak için ailedeki bütün çocuklar erken yaşta çalışmaya başlar. En büyük ağabeyinin kiraladığı  motosiklet ile taşımacılık

(Bu öykü bu sayıda yayınlanmıştır.)   Günün hükmü tükenmiş, karanlık hoyratça oturmuştu başköşeye. Tırpanla biçilen başaklar gibi devriliyordu umut ve hayat. Ne olmuş, nasıl olmuştu da akmışlardı öyle derin, öyle güçlü. Ne zamandır yağmur yağıyordu usul usul. Sert rüzgârlar esmiyordu henüz. Sisler dağılmıştı, göz gözü görüyordu loş sokaklarda. Soğuktu hava. Siluetler yürüyordu ötelerde. Semtin arka sokaklarında kuytulara sinmişti insancıklar. Aç, hasta, umutsuz ve kahır dolu yüzlerini göstermiyorlardı yurdundan sürgün çocuklar. Tekinsizdi sokaklar. Yıkık, dökük, zamana ve hoyratlığa inatla direnen eski Rum evlerinde solgun ışıklar yanıyordu, perdelerin ardında belli belirsiz. Köşede, eski kilisenin ötesinde bir grup belirdi. Ne yaptığını bilen, sokaklara hakim, kendine güvenli halleri ile benzemiyorlardı diğerlerine. Ellerinde dolu dolu poşetler ve daha başka eşyalar taşıyorlardı ağır ağır, hüzünle. Dertleri neydi o havada o saatte? Ortada yürüyen kara derilinin gözleri ışıl ı